Ël mond a l'é parej dla cròta scura
ch'at ricevìa sota 'l cel dë steile
timide e bele. Ël mond a l'ha paura,
Signor! A l'é gelà parej dla brin-a,
così nojos e neir ch'a smija 'l fum;
l'é trist e doloros come 'na spin-a.
Ma ti 't ven-e dal cel, Gesù Bambin,
e 't lo trasforme con tò bel soris,
't lo fasse ciair come 'l pi bel giardin.
Oh, ven con la gran fiama dël tò amor,
ven a salvé l'umanità ch'a piora,
ven con la lus ch'an lassa nen, Signor!
Noi t'invocoma per ij soferent
e per coj ch'a l'han l'anima sburdìa,
ij cit ch'a l'han la mama al camposanto,
le taole sensa pan e sensa fior;
consola tuti i cheur, tuti ij dolor.
Oh, ven, ven giù staneuit, Gesù Bambin!
A tërmolo le steile 'n pò comòsse,
e 'l cheur a dis: "Signor, ven; mi it veuj bin!".
