(festa dla nostra prima diretriss)
As rineuva la bela tradission
ch'a strens tute le fije an santa union
antorn al cheur dla mama.
Ecco: i soma sì tute radunà
ant l'ora pi gioiosa dla giornà,
l'ora dla confidenssa.
Prima l'é staje 'l temp ëd la preghiera
e peuj col ëd l'oferta pi sincera;
l'é adess l'ora dël cheur.
Sì, costa sì a l'é l'ora ëd paradis
che noi soma mach fije , e ti, Retriss
it ses propi mach mama.
Se noi i fuso sante come ti
al nostr auguri a valeria 'd pi,
ma cosa 't veule feje?...
Ti it pase 'n mes a noi con umiltà,
't se l'angel silensios ëd la bontà,
't vorrie gnanca 'n grassie!
Ma noi l'oma d'absogn ëd l'espansion...
Oh, lassne 'n poc' a sta sodisfassion!
Oh, lassne 'n po' sta gioia!
Poche e povre parole noi disoma,
con gran semplicità, ma tute i soma
voreite tanta bin.
Quaich volta 'l nostr servel a l'é 'n poc lord;
i piantoma 'n ciadel ch'a fa vnì sord,
ma lon a veul di gnente.
I soma fin-e, e i l'oma conosù,
cara Retris, to cheur pien ëd virtù
e caod ëd carità.
A l'é 'n cheur così grand che noi podoma
asteje tute 'ndrinta e lì i's sentoma
come 'ntla nostra cà.
Tlo chërde nen? Sent come a l'é disteis
nostr cheur! 'T parloma fin-a turineis,
propi come 'n famija.
Don Bosc an sël tramont dë sto bel dì
a sarà sì dco chiel per benedì,
con so soris bonari
e goardand con amor la diretriss
a pregherà così l'Aosiliatriss:
"Madona, benedissla!".
